Parkinson Qigong: mindfulness in beweging ~ fitness, energie en aandachtstraining voor mensen met parkinson

Parkinson, qigong, beweging

Wat gaan we doen?

1. Met Qigong bewegings- en aandachtsoefeningen meer circulatie, energie en gevoel in je lichaam brengen.
2. Warmer, sterker en soepeler maken van je voet-, enkel-, been- en schouderspieren.
3. Verstevigen van je balans, stabiliteit en ‘gronding’ (om de kans op vallen te verminderen).
4. Aandachtig/bewust/meditatief/mindful/ontspannen bewegen en lopen.
5. Onderzoeken hoe we – ondanks eventuele beperkingen – meer kunnen genieten van beweging en rust (dopamine i.p.v. adrenaline).
6. Improviserend ingaan op vragen en behoeften van de deelnemers.

Voor wie?

• Mensen met de ziekte van Parkinson, of parkinson-achtige verschijnselen.
• Mensen die voor het eerst willen kennis maken met Parkinson Qigong.
• Mensen die al Parkinson Qigong beoefenen.
• Partners, vrienden, mantelzorgers of familieleden. Want parkinson heb je niet alleen – de mensen in de omgeving hebben er ook mee te maken. Ook zij hebben meestal baat bij meer beweging & ontspanning. En ze kunnen helpen om de oefeningen te onthouden en samen te doen.

Voor wie niet?

• Wie niet het verlangen en de intentie heeft om meer & beter te (leren) bewegen, en daar actief  aan te werken.
• Wie verkouden is, hoestend, grieperig.  Voorkom a.u.b. besmetting van anderen! Herstel eerst helemaal voordat je deelneemt aan ParQinson-activiteiten.
• Twijfel je of je mee kunt doen (je hebt bijvoorbeeld grote moeite met lopen of communiceren), neem dan contact met me op. Een afspraak maken voor een individuele sessie is altijd mogelijk.

De sfeer?

Absoluut níet deprimerend, zwaar en theoretisch. Maar diepgaand, ontspannen(d), warm, opgewekt, speels onderzoekend, ondersteunend, met humor.

Alle instructies gebeuren op zo’n manier, dat iedereen op zijn eigen manier plezierig kan meedoen. Je leert praktische dingen, die je thuis kunt blijven doen.

De activiteiten wisselen we met gezellige pauzes om bij te praten, ervaringen te delen en te genieten van iets lekkers.

Gaat het vooral om qigong?

Nee, het gaat om de deelnemers. Qigong (chi kung) methoden gebruiken we als basis: om onze eigen basis goed te leren voelen. D.w.z. de stevige grond onder onze voeten, en het lichaam(sbewustzijn) als geheel. Dus eerst leggen we de fundering: bewustzijn, gronden, centreren, voelen, ontspannen, coördineren. Op basis daarvan onderzoeken we hoe we meer beter kunnen bewegen en lopen. We werken voornamelijk met qigong-oefeningen, maar beperken ons daar niet toe. Als het zinvol lijkt, putten we vrijelijk uit andere bewegings- en bewustwordingsmethoden. Plus speciale meditaties (net wat anders dan de gebruikelijke mindfulness-trainingen). En… als deelnemer bepaal je uiteindelijk zelf wat je het belangrijkst vindt.

]]>

Meer over Bianca Mollé’s genezing van parkinson:

Bianca Mollé: seminar 19 juni over haar genezing van parkinson via Qigong

Bianca Mollé: video-interview met Nederlandse vertaling

Bianca Mollé: video interview “Vrij van parkinson”

Bianca Mollé: interview over haar genezing (Engelstalige audio)

Bianca Mollé: in gesprek met haar qigongleraar (Engelstalige audio)

Parkinson Qigong lessen (in Amsterdam) waarin we Bianca’s Mollé’s methoden integreren

]]>

Meer over Bianca Mollé’s genezing van parkinson:

Bianca Mollé: seminar 19 juni over haar genezing van parkinson via Qigong

Bianca Mollé: video-interview met Nederlandse vertaling

Bianca Mollé: video interview “Vrij van parkinson”

Bianca Mollé: in gesprek met haar qigongleraar (Engelstalige audio)

Wekelijkse Parkinson Qigong lessen waarin we Bianca’s Mollé’s methoden integreren

Bianca Mollé over perfectie en zoeken naar de volmaakte methode

Bianca Mollé’s boek bespreking

]]>

“Net toen de rups dacht dat de wereld voorbij was, werd hij een vlinder”.

» Lees verder »

Door Robberto Bos Genas Bianca Mollé via Qigong van de ziekte van Parkinson? Ze komt erover vertellen op zondag 19 juni 2016 in Amsterdam. Beluister via de onderstaande video alvast haar verhaal, en bepaal zelf of je er wat aan hebt en mee kunt. De Nederlandse vertaling staat onder de video.

» Lees verder »

Hoe krijg je in vredesnaam grip op de ziekte van Parkinson? Die als “ongeneeslijk” geldt? Dat vragen veel mensen met parkinson zich af. De Amerikaanse Bianca Mollé vond een oplossing. Nadat ze de parkinson diagnose en medicijnen kreeg, besloot ze haar leefwijze flink aan te passen. Om te herstellen, gebruikte ze diverse methoden. Alternatieve, complementaire. Lichamelijke en geestelijke. Want heel-worden betekent voor haar niet alleen een lichamelijke, maar ook een psychisch uitdaging. “Ik had alle mogelijkheden verkend, alle plaatsen bezocht, behalve in mezelf.” Zo overwon ze geleidelijk de kwaal. Ze genas, heeft nu geen parkinson-symptomen meer en leeft ze zonder medicijnen. Een grote rol daarbij speelde “qigong” ofwel “chi kung”: Chinese energie- en bewegingstraining. Ze beoefende die methode met zoveel enthousiasme en succes, dat ze zelf qigonglerares werd. Op het internet en in enkele boeken kom je sporadisch informatie tegen over mensen die grotendeels herstelden of zelfs helemaal genazen van parkinson. Erover lezen, is één ding. Die mensen persoonlijk ontmoeten, inspireert en motiveert nog meer. Daarom nodigen we Bianca uit om zelf haar bijzondere verhaal te vertellen. Ze  komt er helemaal voor uit Novato, Californië (USA) en houdt haar seminar in het Engels. Tijd en plaats: Zondag 19 juni 2016, 14.00 – 17.00 uur, in de Veranda, Amstelveenseweg 764, 1081 JK Amsterdam Aanmelden: Opgave en betaling vooraf is noodzakelijk. Daarvoor zo spoedig mogelijk e-mailen naar info@omgaanmetparkinson.nl. Dan ontvang je de betalingsgegevens om je aanmelding definitief te maken. De investering voor dit seminar bedraagt € 65.- per persoon. Organisatie: www.omgaanmetparkinson.nl & www.parQinson.nl Vervolg: Voor het vervolg zorgt Robberto Bos. Hij kreeg meer dan 20 jaar geleden interesse voor parkinson, geeft sinds 11 jaar chi kung/qigong lessen in Amsterdam, de laatste jaren speciaal voor mensen met parkinson. Hij trekt een week met Bianca op, en integreert daarna haar methoden in zijn qigong zondagen, wekelijkse lessen en persoonlijke training. Abonneer je op de nieuwsbrief en blijf op de hoogte. Meer informatie nodig? Heb je meer informatie nodig om te besluiten of je naar Bianca Mollé’s seminar gaat? Of wil je je alvast goed voorbereiden? Bekijk dan:

Meer over Bianca Mollé’s genezing van parkinson:

Bianca Mollé: video-interview met Nederlandse vertaling

Bianca Mollé: video interview “Vrij van parkinson”

Bianca Mollé: in gesprek met haar qigongleraar (Engelstalige audio)

Parkinson Qigong lessen waarin we Bianca’s Mollé’s methoden integreren

Bianca Mollé over perfectie en zoeken naar de volmaakte methode

Bianca Mollé’s boek bespreking

]]>

Door Robberto Bos Wat kan Qigong betekenen voor mensen met de ziekte van Parkinson? Gary Turchin heeft die kwaal, en vertelt – na 1 jaar beoefening – wat Qigong voor hem doet (met een Nederlandse vertaling eronder):

» Lees verder »

Een van de deelnemers aan  onze ParQinson trainings-zondagen las op 13 december het volgende door hem geschreven verhaal voor. Met zijn toestemming hier gepubliceerd:

Levensdraden

door Hans de Rijke

1.  2003 “Wat is er met jou aan de hand”, vraagt de euritmiste aan me. Ik loop de lerarenkamer van de vrijeschool binnen. De kleine vrouw zit in het midden van de kleurige ruimte aan een roze tafel haar koffie te drinken. Ze kijkt me nieuwsgierig aan. Bij haar heb ik 3 maanden lang iedere morgen een euritmie-cursus gevolgd en zij is goed bekend met de manier waarop ik beweeg. Van haar heb ik geleerd om mijn lijf te gebruiken als voertuig van mijn ziel. Ik schrik van haar onderzoekende blik. Is het al zo zichtbaar? Sinds 3 maanden weet ik dat ik de ziekte van Parkinson heb. Maandenlange pogingen om een haperend handschrift, een niet-meezwaaiende arm en een slepend been weer op gang te krijgen hebben geleid tot een bezoek aan de neuroloog, die na een paar onderzoekjes voorzichtig constateert dat het wel eens een “beginnende parkinson” zou kunnen zijn. De pauze-bel rinkelt en te midden van het tumult van binnenkomende leraren vertel ik de vrouw mijn verhaal. Haar gezicht verzacht bij het uitspreken van meelevende woorden. Dan pakt ze me bij de schouders en kijkt me aan:”Er is nu maar één opdracht voor je”, zegt ze plechtig, “des te stijver je lichaam wordt, des te meer licht moet je van binnen ontsteken. Je moet een lichtdrager worden, mijn lieve Hans”. Ik voel de waarheid van haar woorden en moet mijn tranen onderdrukken. Ik kus haar voorzichtig op een wang  en verlaat snel de lerarenkamer. 2.   2008 Het is woensdagmorgen en we lezen met een groep van 7 mensen uit  het studieboek : “de Cursus in Wonderen”. Het gesprek aan de lange tafel gaat over de opvatting dat je je eigen leven kiest. Ik heb daar duidelijke beelden bij, maar omdat ik nog niet zolang aan deze groep meedoe aarzel ik om ze naar voren te brengen. Mijn rechterhand, die steeds meer gaat trillen, verraadt mij en ik stop hem onder de tafel. Mijn linkerhand zoekt voorzichtig de trillende andere hand onder de tafel en knijpt hem zachtjes: “Het is goed, je kunt het hier vertrouwen”. Met aarzelende stem zeg ik: ”Ik heb voor dit leven gekozen.” Alle gezichten kijken me aan, vol verwachting. Ik vertel mijn verhaal:

“Tijdens een intensieve therapiesessie kreeg ik de volgende beelden: Ik zit op een soort troon en voor mij liggen draden op de grond. De draden liggen strak gespannen en verschillen van kleur en dikte. Sommige draden zijn met elkaar verknoopt, andere draden houden plotseling op.

Naast mijn troon staan diverse raadgevers die mij aanwijzingen in het oor fluisteren. Ik voel dat ik mijn huidige leven aan het bekijken ben.

Of ik aan dit leven wil beginnen, zo wordt mij gevraagd. Ik kijk naar de draden die mijn levenslijnen representeren. Ik zie de dikke knopen. Ik voel een grote weerstand en denk: dit leven wil ik niet. Ik kijk de andere kant uit.

Het beeld vervaagt en ik hoor de stem van één van mijn raadgevers naast mijn troon: “We willen je nu laten zien met wie je dit leven gaat leiden”.

Dan ontstaat er een beeld, ik zie het niet duidelijk, maar het is een zeker-weten. Ik weet dat ik dit leven ga leiden om mijn vrouw en mijn zoon te ontmoeten. Een ontroering maakt zich van me meester en van binnen voel ik een duidelijk ‘ja’ naar dit leven.”

Wanneer ik klaar ben met mijn verhaal, valt er een stilte. We sluiten de ochtend af in een kring en wanneer ik mijn trillende rechterhand in de hand van mijn buurvrouw leg, kan ik alleen maar dankbaar zijn. 3.  2009 ”Ken jij iemand die moedig is”? Mijn vrouw kijkt me vol verwachting aan.

We zitten samen aan de avondmaaltijd en we hebben “een boompje opgezet”. In de ochtendkrant staan regelmatig artikelen over de menselijke deugden, en moed is het onderwerp van die ochtend.

Het blijft even stil, maar veel verder komen we niet. Bekende namen uit de wereldgeschiedenis passeren de revue, de onvermijdelijke Mandela komt ook nog even langs. “Ja, maar mensen die wij persoonlijk kennen”, dringt mijn vrouw aan. Daar blijven wij beiden het antwoord schuldig op. De volgende avondmaaltijd krijgt het gesprek een vervolg. “Ik ken toch iemand die ik moedig vind”, zo vertelt mijn vrouw met een vrolijke blik. En omdat ik haar al zo lang ken, weet ik welke kant het zal opgaan. Ze vervolgt: “Ik vind jou een moedige man, zoals jij met je ziek-zijn omgaat”. Hoewel ik het al vermoedde, word ik geraakt door haar opmerking. Ik ben de afgelopen jaren wel 1000 keer bang  geweest en nu word ik moedig genoemd. Nou ja! Een week later drink ik koffie met een vriendin in mijn favoriete koffiewinkel en ik vertel haar het verhaal over de avondmaaltijd-gesprekken. Wanneer ik ben uitverteld, pakt ze met een grote glimlach een boek uit haar tas. “Dit boek heb ik voor je meegenomen, dit moet je echt lezen. Het gaat over de overtuiging dat mensen voordat ze het leven instappen ervoor kiezen bepaalde gebeurtenissen mee te maken zodat ze zich daaraan kunnen ontwikkelen. Ze noemen het voorgeboortelijke planning. En weet je hoe het boek heet?” Ik schud van nee, en ze houdt het boek met twee handen op ooghoogte. “Moedige keuzes”, staat er met grote letters op de voorkant. En hoewel de geluiden van de koffiewinkel gewoon doorgaan en het koffiezetapparaat stoom afblaast, wordt het om mij heen even helemaal stil. Gefascineerd lees ik de dagen daarna het boek. Aan het eind van de inleiding staat: “Liefde is het belangrijkste thema van de voorgeboortelijke planning. Door de  soms negatieve levensomstandigheden die we vooraf kiezen geven we onszelf de kans om op een dieper niveau in contact te komen met de liefde in haar diverse verschijningsvormen: invoelingsvermogen, vergeving, geduld, niet-oordelen, moed, evenwicht, acceptatie en vertrouwen. Wanneer we de fysieke wereld binnen gaan, zijn we liefde die tijdelijk voor zichzelf verborgen is. Wanneer we ons herinneren wie we werkelijk zijn dan straalt ons innerlijk licht voor iedereen duidelijk zichtbaar. Ik geloof dat we daarom op aarde zijn”. Ik geloof het ook!

© Hans de Rijke, Voorjaar 2009 Danckertsstraat 53, 2517 TG. Den Haag

]]>

Sterke, gezonde, bewuste benen: belangrijk bij parkinson Veroudering begint in de benen Dat stelt de oude ‘traditionele Chinese geneeskunde’ en qigong. Ook heel recent wetenschappelijk onderzoek wijst op het belang van sterke benen, juist ook bij de ziekte van Parkinson. Bij de meeste mensen neemt de spierkracht gemiddeld zo’n 30% af tussen hun 50ste en 70ste levensjaar. Mensen met parkinson hebben vaak de neiging om meer te zitten, en minder te bewegen en te oefenen dan anderen. Dus neemt de kracht van hun beenspieren sneller af.

» Lees verder »

Parkinson, qigong, beweging

Wat gaan we doen?

1. Met Qigong bewegings- en aandachtsoefeningen meer circulatie, energie en gevoel in je voeten brengen.
2. Warmer, sterker en soepeler maken van je voet-, enkel-, been- en schouderspieren.
3. Verstevigen van je balans, stabiliteit en ‘gronding’ (om de kans op vallen te verminderen).
4. Aandachtig/bewust/meditatief/mindful/ontspannen bewegen en lopen.
5. Onderzoeken hoe we – ondanks eventuele beperkingen – meer kunnen genieten van beweging en rust (dopamine i.p.v. adrenaline).
6. Improviserend ingaan op vragen en behoeften van de deelnemers.

Voor wie?

• Mensen die al Parkinson Qigong beoefenen.
• Mensen die voor het eerst willen kennis maken met Parkinson Qigong.
• Partners, vrienden, mantelzorgers of familieleden. Want parkinson heb je niet alleen – de mensen in de omgeving hebben er ook mee te maken. Ook zij hebben meestal baat bij meer beweging & ontspanning. En ze kunnen helpen om de oefeningen te onthouden en samen te doen.

Voor wie niet?

• Wie niet het verlangen en de intentie heeft om meer & beter te (leren) bewegen, en daar actief  aan te werken.
• Wie verkouden is, hoestend, grieperig.  Voorkom a.u.b. besmetting van anderen! Herstel eerst helemaal voordat je deelneemt aan ParQinson-activiteiten.
• Twijfel je of je mee kunt doen (je hebt bijvoorbeeld grote moeite met lopen of communiceren), neem dan contact met me op. Een afspraak maken voor een individuele sessie is altijd mogelijk.

De sfeer?

Absoluut níet deprimerend, zwaar en theoretisch. Maar diepgaand, ontspannen(d), warm, opgewekt, speels onderzoekend, ondersteunend, met humor.

Alle instructies gebeuren op zo’n manier, dat iedereen op zijn eigen manier plezierig kan meedoen. Je leert praktische dingen, die je thuis kunt blijven doen.

De activiteiten wisselen we met gezellige pauzes om bij te praten, ervaringen te delen en te genieten van iets lekkers.

Gaat het vooral om qigong?

Nee, het gaat om de deelnemers. Qigong (chi kung) methoden gebruiken we als basis: om onze eigen basis goed te leren voelen. D.w.z. de stevige grond onder onze voeten, en het lichaam(sbewustzijn) als geheel. Dus eerst leggen we de fundering: bewustzijn, gronden, centreren, voelen, ontspannen, coördineren. Op basis daarvan onderzoeken we hoe we meer beter kunnen bewegen en lopen. We werken voornamelijk met qigong-oefeningen, maar beperken ons daar niet toe. Als het zinvol lijkt, putten we vrijelijk uit andere bewegings- en bewustwordingsmethoden. En… als deelnemer bepaal je uiteindelijk zelf wat je het belangrijkst vindt.

]]>

Hoe krijg je parkinson-symptomen onder controle

Door Robberto Bos

Heb je deelgenomen aan John Pepper’s seminar over “Reverse Parkinson’s Disease”? Zijn boek gelezen? Interesse voor zijn aanpak? Lees dan deze samenvatting.

Eind september/begin oktober 2015 kwam John Pepper (reverseparkinson.net) vanuit Zuid-Afrika naar Amsterdam. Daar gaf hij op verzoek van René Kuiper (omgaanmetparkinson.nl) en mij een aantal persoonlijke coaching-sessies en een seminar. Met als doel: mensen helpen de symptomen van de ziekte van Parkinson onder controle te krijgen. John is 80 jaar, heeft al járen de ziekte van Parkinson, gebruikte 13 jaar anti-parkinson medicijnen, maar heeft ze nu niet meer nodig. Om te weten hoe hij dat voor elkaar kreeg, en wat hij adviseert, bestudeerde ik zijn boek “Reverse’s Parkinson’s Disease”en zijn artikelen, woonde zijn persoonlijke coaching-sessies en seminar bij, en trok een week met hem op. Hieronder mijn puntsgewijze samenvatting van zijn meest praktische tips. Met daarna een aantal aantekeningen, aanvullingen en vraagtekens. Dit alles is mijn interpretatie van John Pepper’s aanpak. Dus eventuele onjuistheden en onduidelijkheden zijn voor mijn verantwoordelijkheid.

Wandel snel

• Doe om de dag aan snelwandelen.
• Snelwandel met het idee dat je achtervolgd wordt, dat er gevaar dreigt, en dat je moet overleven. Wandel zo snel, dat je hartslag toeneemt, je adem zich flink versnelt (zonder echt te hijgen), en je nog net kunt spreken. Want alleen dan ontstaat er meer GDNF in je hersenen, wat kan leiden tot reparatie van hersencellen en vermindering van parkinson-symptomen.
• Begin – al naar gelang je conditie en kracht – met bijvoorbeeld 5 of 10 minuten. Verleng die tijd elke 2 weken (niet eerder) met 5 minuten. Werk toe naar 1 uur.
• Wandel bewust. Neem elke stap bewust. Als je moeilijk wandelt, leer je dan te concentreren op elk onderdeel van het stappen: het verplaatsen van je gewicht, strekken van je been, optillen, zwaaien, neerzetten, landen, enzovoort.
• Loop rechtop, en kijk voor je uit i.p.v. naar de grond.
• Loop niet langer dan 1 uur, en niet vaker dan om de dag. Op deze manier krijgen je spieren (in rust) de tijd om te groeien. Vaker en/of langer lopen kan leiden tot vermindering van je spierkracht en gewicht – wat slecht is bij Parkinson.
• Wandel bij voorkeur buiten, en op oneffen ondergrond – dat daagt je hersenen meer uit dan de gebruikelijke vlakke loopbanden, stoepen en paden.
• Zwaai bewust en gelijkmatig met je armen.
• Als je genoeg kracht en conditie hebt opgebouwd, loop dan met gewicht in je handen of om je polsen. Flesjes water, verzwaarde polsbanden, of gewichten. Van maximaal 1 kilo.
• Meten is weten. Houd van begin af aan schriftelijk bij hoe lang, ver en snel je loopt. Dit kan op diverse manieren. Bijvoorbeeld aan de hand van ijkpunten in je omgeving (in 30 minuten liep je tot …, of 3 rondjes in het park, o.i.d.).

Beweeg bewust

• Routinematige bewegingen gaan bij parkinson in het algemeen steeds moeizamer, doordat de substantia nigra (het deel van je hersenen dat te maken heeft met automatische bewegingen) niet goed meer werkt.
• Leer daarom bewust, gecontroleerd, beheerst en gefocust te bewegen. Dat maakt dat andere delen van de hersenen de beheersing van die bewegingen over gaan nemen.
• Verander routinematige bewegingen in bijzondere/andere bewegingen. Doe niets meer routinematig.
• Gebruik daarbij je intentie en eventueel verbale aanwijzingen. Laat je brein direct communiceren met je ledematen. Om bij het lopen te landen op je hielen, kun je deze woorden gebruiken: “Hiel, hiel, hiel”. Enz.
• Heb je moeite met eten of drinken? Beweeg dan glazen, kopjes, messen, vorken, lepels op een andere manier naar je mond. Gedraaid bijvoorbeeld, met een knik in je pols, met een extra stevige grip, duidelijke richting. Gebruik dit principe bij andere bewegingen waar je moeite mee hebt.
• Heb je moeite met schrijven? Schrijf dan bewust groter, en met blokletters.

Doe extra lichaamsoefeningen

• Doe warming-up oefeningen voordat je gaat wandelen.
• Stretch je benen.
• Versterk je beenspieren via oefeningen.
• Versterk je rug- en nekspieren om rechter op te lopen.
• Vermijdt andere intensieve oefeningen op de tussenliggende dagen.
• Alleen snel wandelen leidt tot meer GDNF in je hersenen – hardlopen, fietsen, enz. niet.

Verminder je stress

• Vraag je zelf af: wat geeft me (de meeste) negatieve stress in mijn leven? Werk? Kinderen? Partner? Gewoontes? Omgeving? Bepaalde verwachtingen (van je zelf of anderen)? Wat?
• Pak al die negatieve stress aan, verminder hem, en/of leer hem optimaal te hanteren. Doe dat niet eenmalig, maar voortdurend.
• John ontdekte dat zijn werk hem de meeste stress opleverde, dus stopte hij daarmee. Hij beschouwt dat nog steeds als een van zijn grootste keerpunten.

Medicijnen, voeding, voedingaanvullingen

• Vraag je af of je echt medicijnen nodig hebt. Wat gebeurt er als je ze niet neemt? Kun je dat hanteren?
• Als het even kan, gebruik dan geen medicijnen. Als je weinig gebruikt, onderzoek dan of je helemaal zonder kunt.
• Als je toch echt medicijnen lijkt/denkt nodig te hebben, vraag dan om een MAO-B remmer i.p.v. levodopa medicijnen. Die zouden iets minder negatieve bijwerkingen hebben.
• Let op je voeding. Als je (toch) MAO-remmers gebruikt, let dan goed op je voeding. Eet dan vooral verse voeding. Sommige voedingsmiddelen (vooral niet verse, gefermenteerde, oude) kunnen door de combinatie met de medicijnen je bloeddruk gevaarlijk om hoog stuwen.
• Als je (toch) levodopa gebruikt, wees dan voorzichtig met eiwitten in je voeding. Die zitten in meer voeding dan je denkt – zelfs in groenten. Eiwitten kunnen de opname van dopamine flink verstoren. Dus zorg ervoor dat er een uur zit tussen de inname van voeding en medicijnen.
• Gebruik eventueel ‘chelated’ Magnesium-Calcium voor ontspanning.

Verbeter je instelling en je brein

• Bouw een positieve instelling en intentie op. Zie parkinson als een uitdaging, niet als een vijand. Laat je er niet onder krijgen. Werk aan verbetering van je attitude en vergroting van je wilskracht. Ontwikkel de bereidheid om veel moeite en tijd te investeren.
• Lach als er iets ‘fout’ gaat.
• Houd je hersenen & geheugen actief, en daag ze uit met (kruiswoord)puzzels, talen, spelletjes, websites en apps voor hersentraining. Zorg voor toenemende moeilijkheid en uitdaging. Blijf veranderen en groeien. Vermijd ook daarin routinematigheid. Leer bijvoorbeeld iets 2 weken, leer dan iets nieuws.
• Heb geduld. Geef het (je wandel- en breintraining) een paar maanden de tijd. Verwacht niet binnen een week al resultaten.
• Schrijf in een dagboek op wat voor veranderingen je na verloop van tijd opmerkt. Dit werkt motiverend.
• Zie dit alles niet als optie, maar als noodzaak. “We moeten dit de hele tijd oefenen, niet af en toe”, stelt John Pepper.

Aantekeningen, aanvullingen, vraagtekens

Het onderstaande baseer ik op mijn ervaring met, en mijn informatie over de effectiviteit van verschillende trainingsmethoden.

Snelwandelen: een kunst?

• Voor sommige mensen is (snel)wandelen een fluitje van een cent. Maar voor velen is gewoon wandelen al een hele opgaaf. Bijvoorbeeld als je stijf en onzeker loopt, makkelijk je evenwicht verlicht, je voeten en de ondergrond niet goed voelt, en coördinatieproblemen hebt. Zomaar gaan snelwandelen kan dan verkeerd uitpakken.
• Wellicht helpt het dan om eerst lichaamsbewustzijn, gronding en evenwicht te trainen. John’s boek geeft wat aanwijzingen, maar de meeste mensen vinden het moeilijk om van papier beter te leren bewegen. Trainingen of workshops helpen wellicht beter. Bijvoorbeeld parQinson lessen, personal training, of workshops. Daarin leer je rustig-aandachtig-meditatief bewegen en lopen. Een bewegingstrainer die met je mee loopt en je observeert, kan je helpen om te lopen met meer bewustzijn, rechtere houding, juiste staplengte, goede gewichtsverplaatsing, afrollen van de voeten, meebewegen van je armen/schouders/heupen, optimale inspanning en ontspanning.
• Als dat goed gaat terwijl je langzaam loopt, dan kun je leren gaan versnellen.
• Soms draaien we het proces zelfs om. Sommige mensen kunnen prima hardlopen, maar zodra ze gaan wandelen, beginnen ze te schuifelen, verstijven, en vertragen. Wellicht kunnen zij leren om hun hardlopen optimaal te vertragen, zodat ze ook normaal kunnen wandelen. Om te ontdekken hoe, waar en wanneer het ‘normale’ hardlopen overgaat in moeizaam wandelen. En om daar wellicht van te leren. (Dus niet om langzaam te blijven hardlopen).
• Snel wandelen vergt niet alleen training, maar ook goede schoenen en kleding.  Goed ademende/ventilerende buitensportkleding helpt, want je gaat zeker zweten van snelwandelen… en je wilt het onder allerlei weersomstandigheden kunnen doen. Zonder smoesjes dat je niet kunt lopen door zon, wind, regen of kou…

Stretchen & versterken?

• Doe stretching van je benen pas als je opgewarmd bent, bij voorkeur pas ná het wandelen.
• Volgens modern onderzoek moet je koude, stijve spieren helemaal niet stretchen (want dat veroorzaakt makkelijk blessures). Beschouw stretching ook niet als een vorm van opwarmen.
• De meeste vormen van stretching hebben overigens nauwelijks of geen effect.
• Sommige stretchende mensen bewegen zo stijf als een hark, en sommige uiterst beweeglijke mensen zijn helemaal niet zo lenig.
• Bewustzijn, beweeglijkheid, doorbloeding en kracht van je ledematen is belangrijker dan lengte of lenigheid. Het versterken van je benen kan overigens een enorm goed effect hebben op je benen en balans (zie www.parQinson.nl/beenkracht/).
• Goed stretchen en slim je benen versterken is een kunst. Een kunst die je kunt leren. Bewegingstrainer Sylvie Boireau is een specialist op dit gebied en helpt je graag.

Gewichtsverlies door veel bewegen?

• John Pepper waarschuwt voor teveel bewegen, omdat het je spieren zou aantasten en je dan gewicht verliest.
• Maar de meeste mensen met parkinson hebben teveel buikvet, door te weinig beweging en slechte spijsvertering. Dat vermindert hun beweeglijkheid. En vergroot het risico op allerlei bijkomende kwalen: diabetes, prostaatklachten, hoge bloeddruk, enzovoorts.
• Afvallen is daarom voor veel mensen met de ziekte van Parkinson juist goed. Verminderen van (vooral) buikvet werkt positief op de algehele gezondheid.
• Artsen, neurologen en verpleegkundigen vragen vaak naar gewichtsverlies. Dat heeft vooral tot doel: ondervoeding voorkomen – wat nogal eens optreedt bij mensen met parkinson door storingen  in hun bewegingsmogelijkheden (boodschappen doen, koken), geur/smaak, spijsvertering, kauwen en slikken.

Om de dag of elke dag?

• Het idee dat je alleen om de dag intensief mag bewegen, is volgens een aantal moderne trainers achterhaald.
• Bouw je conditie en kracht langzaam en voorzichtig op, en zorg voor afwisseling.
• Doe bijvoorbeeld om de dag aan snelwandelen, en op de tussenliggende dagen wat krachttraining, zwemmen, hardlopen, dansen, rustig wandelen, fietsen, qigong, enzovoorts.
• Sommige activiteiten kun je zelfs beter elke dag doen. Zoals oefeningen voor je evenwicht, coördinatie, beweeglijkheid, lichaamsbewustzijn, energie en circulatie (bijv. parkQinson Qigong)

Maar 3 uur per week?

• Om de dag een uur snelwandelen en dan je parkinson-symptomen onder controle krijgen…
• Sommige mensen lezen dat, en denken dat ze alleen maar 3 uur per week hoeven te snelwandelen om te herstellen. En dat ze de rest van de week (die andere 165 uur…) kunnen blijven zitten of liggen.
• 3 Uur snel wandelen per week is goed. Maar daarnaast élke dag een paar uur beweging en lichamelijke oefening, dat doet zowel parkinson als de verdere gezondheid van je lichaam en brein nog veel meer goed.

Ben je te druk?

• Sommige mensen vinden dat ze het te druk hebben om 3 uur per week te gaan snel wandelen. En om elke dag bewegingen te oefenen. En om meerdere malen per week een speciale training te volgen.
• Overweeg dan: “Bewegen en oefenen is geen optie, maar een noodzaak.”
• Parkinson is een full-time ziekte. Wil je aan de beheersing daarvan niet meerdere uren per dag besteden?
• Als je het druk hebt, beweeg dan 1 uur per dag. Als je het te druk hebt, beweeg dan minstens 2 uur per dag…
• Als je het druk hebt, volg dan 1 (bewegings/qigong) les per week. Als je het te druk hebt, volg er dan minstens 2…

Kun je niet goed lopen?

• Sommige mensen willen wel snel wandelen, maar kunnen het (nog) niet. Door blessures, versleten heup of knie, slechte conditie, gebrekkige coördinatie, of andere oorzaken. Wat dan?
• Beschouw het als een leerproces. Je gaat (opnieuw) leren lopen. Stap voor stap. Bijvoorbeeld zo:
• Begin eventueel met apparatuur die je passief laat bewegen.
• Gebruik (bijvoorbeeld bij de fysiotherapeut) een loopband met speciale hulpmiddelen waardoor je niet kunt vallen.
• Ga dan over op een gewone loopband.
• Oefen daarna met een loopband die niet elektrisch aangedreven wordt, maar die je zelf in beweging brengt.
• Oefen daarna met los lopen binnen. Daarna buiten. Dan sneller. Daarna op oneffen terrein. Enzovoorts.
• En als lopen echt niet lukt, gebruik dan andere methoden, apparatuur en hulpmiddelen om je beweeglijkheid, conditie en kracht op te bouwen. Chi machine, hometrainer, stepper, zwembad, enzovoort. Allemaal stukken beter dan maar bij de pakken neerzitten, en eindeloos zitten te zitten achter de tv of pc.

MAO-B remmers: wel of niet gebruiken?

• John Pepper besteedt vrij aandacht aan MAO-B remmers in zijn boek en toespraken. Hij vindt hun bijwerkingen minder schadelijk dan die van de gebruikelijke levodopa-medicijnen.
• Sommige mensen denken dat hij die MAO-B remmers echt aanbeveelt, maar dat is niet het geval. Hij zelf is er niet voor niks weer mee gestopt.
• En het idee dat ze geen bijwerkingen hebben en veel effectiever zijn dan andere medicijnen, is achterhaald.

GDNF alleen door snelwandelen?

• Leidt uitsluitend snelwandelen tot meer GDNF in de hersenen? Ik kan de bewijzen daarvoor nergens terugvinden. Niet in John Pepper’s boek, niet via Google. Het lijkt dus een vooronderstelling.
• Wel is snelwandelen een veilige methode. Veiliger en met minder blessures dan bijvoorbeeld wielrennen en hardlopen.
• In snelwandelen zit een soort ‘ingebouwde weerstand’. Zo heeft het landen op je hielen een ietwat remmend effect. Weerstand: dat is precies wat je gebruikt bij het opbouwen van kracht en conditie. Een fiets heeft, met z’n dunne banden, veel minder weerstand dan 2 wandelschoenen. Dus moet je harder fietsen om hetzelfde effect te bereiken. Sneller fietsen levert meer risico op.
• Maar: voor wie erin getraind is, kan m.i. boksen, hardlopen, roeien, e.d. soortgelijke effecten opleveren als snelwandelen. Op de website www.parQinson.nl kun je binnenkort meer lezen over andere methoden die óók GDNF vermeerderen.

Effectiviteit?

• John’s methode zal (natuurlijk) niet voor iedereen werken. John was altijd al een doorbijter, doordouwer, doorwerker, die overal rigoureus en keihard met adrenaline tegen aan ging. Dat gold voor zijn werk, fitness, gezin, reizen, en aanpak van parkinson.
• Mensen met een andere aard zullen wellicht hun aanpak moeten aanpassen.
• Je kunt de effectiviteit van je training meten. Om dat preciezer te doen, vind je het wellicht handig om wat gadgets te gebruiken. Daarmee kun je nauwkeurig bijhouden hoe ver en snel je gaat in het begin, en hoe je na verloop van tijd vordert. Dat kan bijvoorbeeld met een eenvoudige stappenteller. Of met een smartphone app, fitness tracker, of smart watch.

Andere benaderingen en therapieën?

• Andere aanvullende, alternatieve, complementaire methoden vindt John Pepper voor zichzelf niet nodig. Ze interesseren hem weinig, omdat hij tevreden is met het resultaat van wat hij doet. Wel is hij zich er van bewust, dat – als hij een terugval krijgt als hij niet meer kan snelwandelen (door blessures of ouderdom).
• Over tai chi en qigong heeft hij goede verhalen gehoord. Hij woonde in oktober in Amsterdam een ParQinson Qigong les bij en toonde zich onder de indruk van het effect op de deelnemers.

Adrenaline/Dopamine – Stress/Eustress

• John Pepper adviseert om snel te wandelen, alsof je achtervolgt wordt, in gevaar bent. Zo snel, dat je hartslag zich (ongeveer) verdubbelt en je net nog kunt praten. Ongeveer een uur lang. Alleen dan zou je het GDNF-effect krijgen, wat beschadigde hersencellen zou herstellen.
• Dus je wandelt niet rustig en relaxt, maar moet jezelf steeds oppeppen om snel te blijven stappen. Dat kunt je ervaren als een stressor. Dat kan je adrenaline productie stimuleren. En onrustig en geforceerd aanvoelen.
• Die “adrenaline-aanpak” lijkt tegenstrijdig met de “dopamine-aanpak” waarbij je juist leert relaxen en genieten.
• De uitdaging: Hoe kun je die 2 benaderingen combineren? Hoe kun je op een speelse manier (opnieuw) leren snel lopen en bewegen? Hoe kun je leren genieten van die lichte stress? Hoe kun je ervoor en erna diepgaand ontspannen? Hoe kun je een balans vinden tussen stress, disstress (negatieve stress), en eustress (optimale stress). Hoe kun je al bewegend je dopamine-productie opvoeren i.p.v. adrenaline?
• Tijdens de parQinson-qigong lessen en zondagen besteden we daar – speels – veel aandacht aan.

Gezond?

• John Pepper’s gezondheid is niet perfect. Verre van dat. Hij zegt geen ‘relaxation man’ te zijn, kan meestal niet langer dan 4 of 5 uur slapen, heeft pijnlijke knieën en stijve benen, krijgt soms blessures waardoor hij een tijd niet kan wandelen, gebruikt corticosteroïden tegen ontstekingen en medicijnen tegen hoge bloeddruk. En eet het liefst elke ochtend een ontbijt met spek en eieren 🙂
• En hij is, in zijn eigen woorden, niet genezen van parkinson. Wel heeft hij een groot aantal van de symptomen onder controle – als, en zolang hij heel bewust met z’n aandacht blijft bij wat hij doet. Lukt dat niet (door vermoeidheid, drukte, ziekte), dan komen de verschijnselen terug.
• Maar… deze 80-jarige loopt beter dan de meeste mensen van die leeftijd zónder parkinson, heeft een boel humor en energie, en reist zelfs energiek over de hele wereld. Dus een aantal dingen doet hij heel goed, en daar kun je zeker van leren.

Advies?

• Haal uit de bovenstaande tips maar wat je aanspreekt. Ga daar actief mee aan de gang. 
Want er alleen over lezen helpt je weinig…
• Houd ons in de gaten.
Want we gaan in de komende jaren verder, dieper, breder, hoger. 
Met publicaties, trainingen, seminars, workshops, coaching. Over aanvullende, andere, alternatieve visies en benaderingen. Gericht op hantering, vermindering, vertraging, herstel.
En – wie weet – zelfs genezing van parkinson.
• Meld je aan voor de nieuwsbrief 
als je op de hoogte wilt blijven:

Nieuwsbrief

---

Lees/download dit artikel als

PDF-bestand: Beheers Parkinson met John Pepper’s tips

]]>

Sylvie Boireau is een ervaren trainer op het gebied van fitness, beweging, yoga, stretching, personal training, en creativiteit. Zij raakte geïnteresseerd in de toepassingsmogelijkheden hiervan bij mensen met de ziekte van Parkinson. Steeds meer zal zij aanwezig en betrokken zijn bij onze ParQinson lessen, trainingen en workshops.

Aan haar websites sylfit.com en sylvieboireau.com wordt momenteel gesleuteld.]]>

Wat gaan we doen? Vrijdagavond 23 oktober geen chi kung les in het Claverhuis. Dus… doen we zaterdagochtend 24 oktober een les buiten. Geen gebruikelijke chi kung, maar dynamische wandeltraining. We onderzoeken hoe je kunt lopen met meer focus, aandacht, lichaamsbewustzijn. Hoe je lopend gewoontepatronen kunt doorbreken. Hoe je kunt lopen met heel je lijf: met hoofd, hart, heupen, handen en hielen (in plaats van alleen met je benen). Hoe het is om naast de gebaande, geëffende paden te lopen. Of achteruit. Hoe je je wendbaarheid kunt vergroten. Hoe je bomen, palen, en heuveltjes als hulpmiddelen kunt gebruiken. Voor wie? Voor iedereen die:

• beter, veiliger, makkelijker wil leren wandelen…
• de gebruikelijke, routinematige, saaie manier van lopen wil veranderen, en open staat voor nieuws, experimenteren, afwisseling, plezier…
• parkinson-symptomen wil verminderen volgens de snelwandelmethode van John Pepper’s “Reverse Parkinson’s Disease”…
• redelijk tot goed kan staan en lopen, en béter (en/of sneller) wil…

Meenemen? Wil je tussendoor kunnen zitten, neem dan een opblaaskussentje, plastic zak, o.i.d. mee. Draag kleding en schoeisel waar je warm en droog in blijft. Die liefst ook wat kan ventileren als je gaat snelwandelen. Iets om je /hoofd nek tegen de wind. (Volgens de weersvoorspelling is het zaterdagochtend zo’n 11 graden, met weinig kans op regen). Wanneer? Afgelast Zaterdag 24 oktober,  van 10.30 tot circa 12.00 uur Afgelast Waar precies?

• In het Rembrandtpark. Want dat is veilig, rustig, mooi, afwisselend, en goed bereikbaar.
• Op de vermeldde aanvangstijd (10.30 uur) verzamelen bij de ingang van het politiebureau aan het Surinameplein. Het adres is: Surinameplein 118. De ingang ligt aan de Postjeskade, aan het water. Zie de plattegrond hieronder.
• Wees op tijd, want vanaf de parkeerplaats voor het politiebureau gaan we gezamenlijk (lopend of fietsend) het park in. Kom je te laat, dan moet je zoeken…
• Het Surinameplein is makkelijk bereikbaar met tram 1, tram 17, bus 15. Of 15 minuten lopen vanaf NS-station Amsterdam Lelylaan.
• Hier vind je de plattegrond.

Aanmelden & kosten? Graag per telefoon of email opgeven. Kosten: € 10 contant. ]]>

Door Robberto Bos Heb je John Pepper’s seminar bijgewoond over “Reverse Parkinson’s Disease”? Of hem juist gemist? Of zijn artikelen en boek daarover gelezen? Zit je met vragen? Wil je zijn tips wel toepassen, maar kom je er nog niet toe? Wil je graag individueel aan de slag om John Pepper’s aanwijzingen goed onder de knie te krijgen? Persoonlijke wandelcoaching kan helpen. Afgestemd op je eigen behoeften, energieniveau en beschikbaarheid. Mijn ervaring. John was eind september/begin oktober een week in Nederland. Die week trok ik uren met hem op en bespraken we uitgebreid zijn aanpak. Hij gaf een aantal persoonlijke coaching sessies, die ik allemaal bijwoonde. Om te zien hoe hij mensen met parkinson beter leert lopen, bewegen en functioneren. Daardoor ben ik op de hoogte van allerlei details die niet ter sprake kwamen tijdens zijn seminar. En die je in zijn Engelstalige boek wellicht ook niet makkelijk terugvindt. Bovendien heb ik veel ervaring met looptraining volgens andere methoden (uit qigong, tai chi, Feldenkrais, e.d.). En met training om je evenwicht te trainen. Hele kunst. Tijdens een bijeenkomst op de zondagochtend na het seminar merkten we al, dat het heel nuttig kan zijn om persoonlijke coaching te krijgen. John adviseert vooral bewust snel wandelen, vooral om de groei van GDNF te bevorderen. Maar met parkinson comfortabel en effectief snel wandelen – zonder blessures op te lopen – blijkt voor velen nog een hele kunst. Mogelijke thema’s tijdens deze loop-coaching:

• snelwandelen volgens John Pepper’s “Reverse Parkinson’s” methode
• langzaam, bewust, veilig en ontspannen lopen als voorbereiding op het snelwandelen
• contact krijgen met je voeten en de grond onder je voeten, om letterlijk en figuurlijk steviger in je schoenen te staan (meer gegrond)
• evenwicht verbeteren & val-kans verminderen
• verbeteren van je benen en voeten (bewuster, sterker en soepeler maken)
• je wendbaarheid verbeteren
• lopen met hulpmiddelen (oneffen grond, stokken, gewichten, Smovey’s, e.d.)

Vooral voor mensen nog kunnen staan en lopen is deze coaching bedoeld. Voor wie zelf actief aan de gang willen met beweging en bewustwording.

• Het intakegesprek is de eerste sessie.
• Een sessie duurt ongeveer 60 minuten.
• Bij voorkeur buiten, in het Rembrandtpark in Amsterdam. Want dat park is rustig, veilig, heuvelachtig, afwisselend – wat allemaal helpt bij het wandelen.
• Een sessie kost € 60.

]]>

Door Robberto Bos Het tijdschrift “Parkinson Magazine” publiceerde deze week een artikel over de ervaringen van een onze Parkinson Qigong beoefenaars: Tibert van Dijk. “Speelse, creatieve bewegingstherapie. Je lijf en geest worden losgemaakt”, met verrassende resultaten. Zo beschrijft Tibert de parkinson chi kung. Tip: vervang in het artikel “behandeling” door “lessen”. Want bij Parkinson Qigong gaat het om actief zélf beoefenen, niet om passief behandelingen te ondergaan. Je kunt het hele verhaal lezen in het tijdschrift dat op 13 oktober 2015 verscheen. Heb je dat niet, dan kun je het artikel hier downloaden als .pdf bestand:

download chi-kung-en-parkinson.pdf

Of  bekijken als afbeelding (aanklikken voor een heel grote versie): » Lees verder »

Parkinson, qigong, en de kunst van het lopen

Na enkele algemene parkinson qigong zondagen, nu eentje met een speciaal thema!

Wat heb je eraan als je John Pepper’s seminar al hebt bijgewoond? Wat is de toegevoegde waarde?

Tijdens zijn seminar gaf John een presentatie voor 100 mensen, veel pratend, met wat korte demonstraties. John adviseerde vooral bewust en snel te gaan wandelen, vooral om de groei van GDNF te bevorderen.

Maar met parkinson bewust, comfortabel en effectief snel wandelen – zonder blessures op te lopen – blijkt voor velen nog een hele kunst. Daarom praten we tijdens de komende ParQinson Zondag weinig, maar doen we veel praktische oefeningen.

Eind september/begin oktober trok ik een week lang met John Pepper op en bespraken we uitgebreid zijn aanpak. Hij gaf een aantal persoonlijke coaching sessies, die ik allemaal bijwoonde. Om te zien hoe hij mensen met parkinson beter leert lopen, bewegen en functioneren. Daardoor ben ik op de hoogte van allerlei details die niet ter sprake kwamen tijdens zijn seminar. En die je in zijn Engelstalige boek ook niet makkelijk terugvindt.

Bovendien heb ik veel ervaring met looptraining volgens andere methoden (uit qigong, tai chi, Feldenkrais, e.d.). En met training om je evenwicht te trainen. Bovendien assisteert zondag mijn vrouw Sylvie: een ervaren fitness/bewegingstrainer.

De toegevoegde waarde: veel praktische oefeningen – waar je thuis mee aan de gang kunt. Persoonlijke aanwijzingen bij problemen en uitdagingen. Plezier. Ontspanning.

Gaat het vooral om snelwandelen of vooral om qigong?

Qigong als basis. Daarmee eerst in rust leren gronden, centreren, voelen, coördineren. Dan onderzoeken hoe je gecentreerd, bewust en ontspannen kunt bewegen, en langzaam lopen. Daarna hetzelfde tijdens lopen met normale snelheid. Dan pas snelwandelen (voor wie het wil). Beide methoden passen mooi bij elkaar, dus integreren we ze. En als deelnemer bepaal je zelf wat je het belangrijkst vindt.

]]>

Door Robberto Bos

Succesvolle seminar

Bijna 100 mensen kwamen er op 3 oktober naar Pepper’s “Reverse Parkinson’s Disease” seminar. Vooral mensen met de ziekte van Parkinson en hun partners. Plus een arts, een paar fysiotherapeuten, Feldenkrais-practitioners, en coördinatoren van Parkinson Café/ParkinsonNet. Een aantal van hen toonde belangstelling voor samenwerking. Op de zondag daarna gingen we met een aantal deelnemers van de ParQinson Qigong lessen met John dieper op alles in. Hij beantwoordde allerlei vragen, en we beoefenden op een binnenplaats uitgebreid zijn loopaanwijzingen. John en zijn vrouw Jeanettevertrokken maandagochtend weer naar Zuid-Afrika. En trekken binnenkort naar alle uithoeken van de wereld voor seminars.

Go for Gong!

John Pepper adviseert: om de dag snelwandelen. Uiteindelijk steeds een uur lang. Dat vergt wilskracht, doorzettingsvermogen en discipline. Discipline is belangrijk onderdeel van Qigong. Het zit zowaar in de term qigong. Qi betekent: energie, vitaliteit. Gong betekent: discipline, werk, training. Over een methode lezen of horen (en dan weer de volgende, en volgende), dat is één ding. Hem echt doen, steeds weer, steeds beter beoefenen, dat vergt discipline, “gong”. Go for Gong!

De kunst van het (snel) lopen…

De hele week heb ik opgetrokken met John Pepper. Uren met hem gepraat, en aanwezig geweest bij alle door hem gegeven persoonlijke coaching, om te horen en zien hoe hij mensen met parkinson beter leert lopen, bewegen, en functioneren. Zodat ik zijn aanwijzingen door kan geven, ook al zit hij ver weg. Op de zondagochtend na het seminar merkten we al, dat het heel nuttig kan zijn om persoonlijke aanwijzingen te krijgen. John adviseert vooral bewust snel wandelen, vooral om de groei van GDNF te bevorderen. Maar met parkinson comfortabel en effectief snel wandelen – zonder blessures op te lopen – blijkt voor velen nog een hele kunst. In het begin let je maar op 1 ding tegelijk. Hoe je je voeten neer zet (John: “Hiel, hiel, hiel!”). Heb je dat te pakken, kun je – één voor één – op andere dingen focussen. Hoe je je: hoofd en romp houdt, schouders en heupen beweegt, bilspieren gebruikt, optimale snelheid vindt, hulpmiddelen optimaal inzet, ontspant tijdens de inspanning, enzovoorts. En ook: hoe je er plezier in krijgt en houdt, zodat je het niet als het zoveelste stressvolle móeten ervaart.

Meerdere mogelijkheden

Wandelen is al jaren een van mijn favoriete bewegingsvormen. Sommigen denken dat er maar 1 goede manier is om te lopen. Mooi niet. Ik bestudeerde en beoefende loopmethoden volgens Feldenkrais, Trager, Danny Dreyer (chi walking), Kyboot, tai chi, i-chuan, qigong, barefoot walking, enzovoorts, en nu John Pepper. Blijkt: er bestaat niet 1 optimale manier van lopen voor iedereen. Want lopen verschilt van mens tot mens. Iemand met pijn in heup of knie, heeft andere aanwijzingen nodig dan iemand met stijve schouders. Iemand die al tijden nauwelijks heeft gewandeld (bijvoorbeeld omdat fietsen makkelijker gaat), krijgt andere tips dan iemand die regelmatig hardloopt. Enzovoort.

Hoe gaan we verder in Nederland?

Zo:

1. John Pepper’s loop- en beweegaanwijzingen gaan we integreren in de wekelijkse qigong lessen, maandelijkse trainingsdagen en toekomstige workshops rond ParQinson Qigong. Want ParQinson Qigong beschouw ik als een “open methode”, waarin we alles wat werkt, kunnen opnemen. En wandelen is van oudsher een integraal onderdeel van qigong/chi kung.
2. Daarnaast komen er speciale wandelworkshops en -lessen.
3. Je kunt individuele loopcoaching krijgen om de (snel)looptechniek van John Pepper onder de knie te krijgen of te verbeteren.
4. Op deze website komen binnenkort samenvattingen van en toelichtingen op John Pepper’s aanwijzingen.

Wil je op de hoogte blijven? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief.

]]>

Door Hans v.d. G. Bij deze mijn feedback Ten eerste: contact met “lotgenoten” die bereid zijn verder te kijken dan de bekende weg met medicatie is heel prettig.  Dat alleen al is een reden om elkaar te zien, en om dan ook aktief met qigong aan de gang te kunnen gaan is super. » Lees verder »

De volgende Parkinson Qigong dag vindt plaats op zondag 1 november in Amsterdam

]]>